پنج فایده شعرخوانی با کودکان

سنت قدیمی شعرخوانی برای کودک نسل به نسل ادامه داشته است. از هیچانه ها تا لالایی ها بگیر که ابزار ارتباطی والد با کودک بوده اند تا شعرهای آموزشی و بعد حماسی که فرهنگ را گسترش میداده اند. امروزه هم شعرخوانی از نخستین فعالیت هایی است که والدین به عنوان راهکار ارتباطی با فرزندشان انتخاب می کنند. مادران از دوران جنینی برای کودکشان شعر میخوانند. بعدها برای او کتاب شعر تهیه می کنند و در نهایت حفظ اشعار یکی از تجربیاتی است که در کودکی افراد اتفاق میفتد. اما شعرخوانی و ورق زدن کتاب های شعر در کنار کودکان چه فایده هایی دارد؟

شعر شادی بخش است

شعر ابزاری برای شادی بخشی به کودک است، فضای آهنگین، ریتمیک و عاطفی شعر به والد و فرزند کمک می کند تا از دریچه ی جدیدی به دنیا نگاه کنند. بسیاری از شعرهایی که مناسب گروه سنی خردسال است به تعامل کودک با والدین و اطرافیانش می پردازد. شعرخوانی باعث ایجاد رابطه فیزیکی میان آنها می شود. اگرچه در گذشته مادران در قالب شعر با کودکان درددل می کرده اند با این حال نوازش کودک یا بازی با انگشت ها یا تاب دادن او تعامل با کودک را بیشتر می کرد و همین نزدیکی جسمانی باعث ایجاد شادی در کودک میشد. این روزها هم ترانه ها وشعرهای آهنگین کاربرد بیشتری دارند و نرمش و رقص هم به دیگر تماس های فیزیکی اضافه شده است. یادمان باشد که والد و کودک در قالب شعرخوانی درباره موضوعات مختلفی هم رویاپردازی می کنند و ارتباط روحی آنها هم باعث ایجاد امنیت و فضای شادی بخش می شود.

شعر دایره لغات کودک را افزایش می دهد

شعر نخستین ابزار غیرمستقیم برای آموزش اصوات، آواها و کلمات است. کودک در قالب یک فعالیت - که در ابتدا سرگرمی محسوب میشود- کلمه ها را میشنود و میآموزد. به واسطه ریتمیک بودن بسیاری از شعرها، تکرار کلمات برای فرزند ما جذاب است و او به طور ناخودآگاه زبان خود را گسترش می دهد. او می آموزد که برخی کلمات از لحاظ آوایی شبیه هم هستند اما معنی متفاوتی دارند. در این میان او گاهی کلمات دشوار را می شنود و با معنی آنها آشنا می شود. کلماتی که بعدها در یادگیری ادبیات و نوشتار به او کمک خواهد کرد.

شعر اطلاعات کودک را افزایش می دهد

همانطور که میدانیم شعر و داستان دانش کودک را نسبت به دنیای پیرامون افزایش میدهند. دلیل موفقیت بیشتر شعر در این زمینه کوتاهی و سادگی مفاهیم و کلمات در آن است. او با حیوانات، غذاها، اشیا و ماشینهایی آشنا می شود که خارج از محدوده ی ذهنی او هستند و به واسطه توضیحاتی که خواهد شنید دانشش را گسترش می دهد. اما گسترش اطلاعات کودک در شناخت دنیای اطراف خلاصه نمی شود. او با شعر به درک بهتری از احساسات و عاطفه خود می رسد. او با شنیدن شعر با حسهایی آشنا میشود که خود تجربه کرده است و آن حس را در خود دوباره کشف می کند. تجربه ارتباط با بزرگترانی که برای او شعرمی خوانند و شناخت آنها و شیوه ی ارتباطی و حس هایش به آنها از جمله اتفاقات درونی در کودک است.

شعر باعث توسعه روابط اجتماعی کودک می شود

کودکی که شعرهای زیادی را شنیده است یا از حفظ است تعامل بهتری با افراد دارد. او کلمه های زیادی را یاد گرفته است. کلمات زیادی برای شروع ارتباط کلامی دارد و با تکیه بر اطلاعات عمومی ای که کسب کرده است خیلی راحت تر می تواند با دیگران گفت وگو کند. بسیاری از کودکان شعرهایی را از حفظ می کنند. شعرخوانی آنها در فضای دوستان و هم سن و سال هایشان باعث تقویت اعتمادبه نفس و در نهایت عزت نفس آنها می شود. از دیگر تاثیرات شعرخوانی بر روابط اجتماعی این است که کودک به واسطه آشنایی با حیوانات و زندگی های متفاوت مهارت همدلی را به طور ناخودآگاه آموخته است و این مهارت را در ارتباط خود به کار می گیرد.

شعر و تاثیر آن بر رشد جسمی

تکرار شعر و زمزمه کردن آن بر رشد جسمانی کودک تاثیر میگذارد. او حنجره، ماهیچه های صورت و فک و حرکات زبان و دهان را تقویت می کند. فراموش نکنیم که تقویت حافظه و به کارگیری مغز را نیز میتوان رشد جسمانی تلقی کرد. کودک کلمات را یاد می گیرد، با آنها رویاپردازی می کند و در خلوت خود آنها را تکرار می کند. همانطور که گفته شد امروزه شعر و ترانه با نرمش، ورزش و رقص همراه شده است و می توان کاربرد چندگانه ای به آن داد.